باور غلط اول: کودکان برای هیدراته ماندن به آب میوه نیاز دارند

انواع آب میوه‌ها به عنوان یک منبع طبیعی و سالم از ویتامین‌ها و مواد معدنی به بازار عرضه می‌شوند. تا سال‌های سال، متخصصان اطفال آب میوه‌هایی همچون پرتقال را به عنوان منبع خوب ویتامین سی برای کودکان توصیه می‌کردند.

اما مهم نیست که آب میوه چقدر طبیعی یا بدون مواد افزودنی باشد، چون در هر صورت قند بالایی دارد. در واقع، محتوای قند اضافی موجود در آب میوه، منجر به افزایش مصرف کلی کالری در میان کودکان شده و به نوبه خود مشکلاتی را برای آن‌ها ایجاد می‌کند. همچنین مصرف زیاد آب میوه، با خطر بالای پوسیدگی دندان مرتبط است.

در این بین مشکلات دیگری هم وجود دارد. مصرف میوه به طور کلی سیر‌کننده است، در حالی که آب میوه‌ها هیچ‌کس را سیر نمی‌کنند. وقتی بچه‌ها میوه‌های کامل را می‌جوند، در مورد ظاهر میوه، بافت و طعم آن یاد می‌گیرند و تجربه می‌کنند. به علاوه، آن‌ها در حال توسعه مهارت‌های رشدی و حرکتی دهان خود هستند.

یکی از مشکلات ارائه منظم آب میوه به نوزادان این است که این کار می‌تواند خیلی زود به یک عادت در آن‌ها تبدیل شود. نوزادان واقعا آب میوه را دوست دارند، تا جایی که ممکن است تمایلشان به نوشیدن شیر مادر یا شیر خشک را از دست بدهند. در نتیجه، متخصصان تغذیه و متخصصان کودک توصیه می‌کنند که از مصرف زیاد آب میوه در رژیم غذایی کودکان خودداری کنید تا درگیر این باور که یکی از باورهای غلط غذای کودک است نشوید.

باورهای غلط غذای کودک

باور غلط دوم: کودکان فقط باید غذاهای کم‌چرب بخورند

یکی از باورهای غلط غذای کودک این است که غذاهای چرب منبع بسیار مهم انرژی و همچنین برای رشد عصبی و رشد سالم حیاتی هستند. چربی همچنین جذب ویتامین را بهبود می‌بخشد و نقش مهمی در تولید هورمون دارد.

به جای اینکه وجود چربی در رژیم غذایی مشکل‌ساز باشد، در واقع کودکانی که چربی مناسب و کافی دریافت نمی‌کنند ممکن است در خطر باشند. به طور خاص، نوزادانی که رژیم غذایی کم چرب مصرف می‌کنند، ممکن است نتوانند نیازهای انرژی خود را برآورده کنند. غذاهای چرب بسیار مغذی هستند و بدون آن‌ها، اکثر نوزادان به معنای واقعی کلمه نمی‌توانند نیازهای بدنشان را برآورده کنند.

باکیفیت‌ترین منابع چربی، غذاهایی با اسیدهای چرب غیر اشباع، مانند ماهی‌های چرب (که حاوی امگا 3 هم هستند)، یا روغن‌های ارگانیک سالم (مانند روغن کانولا، روغن زیتون، یا آفتابگردان) هستند.

مشاوران تغذیه توصیه می‌کنند که چربی باید تقریبا 40 درصد از رژیم غذایی کودک (از سن 6 تا 12 ماهگی) را تشکیل دهد.

باور غلط سوم: اولین غذای جامد کودک باید غلات باشد

اگرچه برای والدین آمریکایی معمول است که غلات برنج (یا بلغور جوی دو سر) را به عنوان اولین غذای جامد کودک به او بدهند، شما به هیچ وجه مجبور نیستید از این دستورالعمل پیروی کنید.

در واقع، در سرتاسر جهان، نوزادان در طول انتقال به غذاهای جامد، انواع مختلفی از غذاها از جمله گوشت، میوه‌ها، غلات، سبزیجات، سوپ‌ها و ماهی را می‌خورند. تهیه غلات برنج یا بلغور جو دو سر کاری راحت، مقرون به صرفه و آسان است و تغذیه با آن هیچ مشکلی برای کودک ندارد. اما اگر ترجیح می‌دهید با غذاهای دیگر شروع کنید، کاملا این اختیار را دارید.

یکی از دلایلی که متخصصان کودک اغلب غلات مخصوص نوزادان را به عنوان نقطه شروع خوبی برای غذاهای جامد توصیه می‌کنند، این است که بیشتر غلات غنی شده با آهن هستند و نوزادان بزرگ‌تر (به خصوص نوزادانی که فقط با شیر مادر تغذیه می‌شوند) به منابع خوب آهن برای جلوگیری از کمبود آهن نیاز دارند. بسیاری از غذاهای گیاهی فوق‌العاده غنی از آهن (مانند حبوبات، آجیل و اسفناج) هم وجود دارد، اما جذب و استفاده از این غذاها برای نوزادان سخت‌تر است. غذاهای حیوانی (انواع گوشت قرمز) هم حاوی آهن و هم قابل جذب‌تر است و منبع غنی‌تری محسوب می‌شود.

در واقع، مطالعات تغذیه‌ای نشان داده است که گوشت و غلات غنی شده، از نظر محتوای آهن و در دسترس بودن آن‌ها قابل مقایسه هستند و از آنجایی که دریافت آهن کافی برای نوزادان بسیار مهم است، ارائه حداقل یکی از آن‌ها به نوزادان در حال رشد تصمیم بسیار خوبی است. با این حال، هیچ دلیلی وجود ندارد که یکی از آن‌ها اولین غذایی باشد که کودک شما می‌خورد. شما می‌توانید در بیشتر موارد با هر چیزی که دوست دارید شروع کنید و فقط بدانید که گنجاندن یکی یا هر دوی این غذاهای غنی از آهن در رژیم غذایی نوزادتان، به اطمینان از دریافت مواد مغذی مورد نیاز توسط کودک شما کمک می‌کند.

غذای کودک

باور غلط چهارم: کودکتان را فقط به یک روش غذا خوردن عادت بدهید

مادران اغلب در مورد اینکه آیا باید با قاشق به نوزاد خود غذا بدهند یا از روش BLW پیروی کنند، دچار سردرگمی هستند. روش از شیر گرفتن با مدیریت نوزاد که به اختصار BLW نامیده می‌شود، یک روش رایج بین‌المللی است که در آن غذا مقابل نوزادان ۶ ماهه به بالا قرار می‌گیرد و آن‌ها با دستان خود، غذاهای جامد نرم را تغذیه می‌کنند. این روش به کودک شما اجازه می‌دهد تا غذاهایی با بافت‌های مختلف را بررسی کند و میزان غذایی را که می‌خواهد بخورد، خودش تنظیم کند.

به طور سنتی، والدین از حدود 6 ماهگی شیرخواران خود را با قاشق غذاخوری، با غذاهای پوره شده و غلات به عنوان اولین غذاهای جامد آشنا می‌کنند. به تدریج، والدین منوی غذایی کودک خود را گسترش می‌دهند تا غذاهایی با بافت درشت‌تر، مانند غذاهای له شده و خرد شده را با قاشق به کودک بدهند و سپس نوبت به فینگرفودها می‌رسد. در نهایت، نوزادان در حدود 12 ماهگی با غذاهای خانوادگی آشنا می‌شوند؛ یعنی همان غذاهایی که کل خانواده می‌خورند.

شما می‌توانید هر دو روش را باهم انجام بدهید. روش BLW و غذا دادن با قاشق، هر دو مزایا و معایبی دارند و استفاده از ترکیبی از هر دو مسیر تغذیه، کمک می‌کند تا کودک خود را به بهترین روش ممکن تغذیه کنید. BLW به نوزادان استقلال در غذا خوردن را می‌دهد. همچنین اغلب منجر به غذا خوردن کمتر، تنظیم اشتها و افزایش مهارت‌های حرکتی ظریف می‌شود.

تغذیه با قاشق این مزیت را دارد که به طور بالقوه کودکان را در معرض تنوع زیادی از غذاها، بافت‌ها و طعم‌ها در مراحل اولیه تغذیه تکمیلی قرار می‌دهد، زیرا آن‌ها می‌توانند بیشتر از آنچه که شخصاً قادر به تغذیه خود هستند، غذا بخورند.

باور غلط پنجم: کودکان نباید قبل از یک سالگی غذاهای حساسیت‌زا بخورند

میزان آلرژی غذایی در بین کودکان در حال افزایش است. در واقع چند سالی است که این میزان افزایش یافته و برخی از رایج‌ترین غذاهای آلرژی‌زا شامل شیر گاو، تخم مرغ، ماهی، سویا، گلوتن، بادام زمینی و آجیل است. برای مدت طولانی، متخصصان اطفال و متخصصان تغذیه توصیه می‌کردند که از تغذیه نوزادان با این غذاهای آلرژی‌زا، تا زمانی که به سن یک سالگی می‌رسند خودداری کنید و این باعث ایجاد یکی از باورهای غلط غذای کودک شده است.

با این حال داده‌های جدید نشان می‌دهند که به تعویق انداختن مصرف غذاهای آلرژی‌زا، خطر ابتلا به آلرژی را کاهش نمی‌دهد و در مورد برخی غذاها، شواهد قانع‌کننده‌ای داریم که دقیقا برعکس این قضیه را نشان می‌دهد: اینکه اجتناب از آن غذاها ممکن است خطر ابتلای کودک به آلرژی را افزایش دهد.

تنها نکته‌ای که در این میان مهم است، رعایت قانون چهار روزه است. به این معنا که چنانچه حدس می‌زنید ممکن است کودک شما به غذایی خاص حساسیت نشان بدهد، پس از دادن مقدار اندکی از آن به کودک، 4 روز صبر کنید و در این مدت، تمام علائم را بسنجید. چنانچه پس از گذشت 4 روز کماکان کودک شما علائم خاصی نشان نداده بود، می‌توانید دوباره از همان غذا به کودک بدهید.

باور غلط ششم: کودکان از خوردن غذاهایی که دوست ندارند، خودداری می‌کنند

بر هیچ کس پوشیده نیست که کودکان می‌توانند در مورد غذاها سختگیر باشند. اما خیلی وقت‌ها، خودداری کردن آن‌ها از خوردن یک غذا به جای اینکه به معنای بدمزه بودن آن غذا باشد، صرفاً به دلیل عادت نکردنشان به طعم‌ها و غذاهای جدید است. والدین باید قبل از پذیرفته شدن یک غذا توسط کودک، دادن آن غذا را به کودک، بین 6 تا 8 بار تکرار کنند.

شما به عنوان والدین و مراقبان کودک می‌دانید که کدام غذاها برای رشد و تکامل مهم هستند. در نتیجه وظیفه شما این است که به کودک خود کمک کنید تا از همان سنین پایین یاد بگیرد که غذاهای مفید و به ویژه سبزیجات را دوست داشته باشد.

باورهای غلط غذای کودک

باور غلط هفتم: استفاده از غذاهای خانگی کودک بهتر از غذای آماده کودک است

یکی دیگر از باورهای غلط غذای کودک به استفاده از غذاهای آماده برمی‌گردد. در خصوص غذاهای آماده کودک دو دیدگاه متفاوت وجود دارد. عده‌ای معتقدند که غذاهای بسته‌بندی شده کودک مغذی‌تر از غذاهای خانگی هستنند. عده‌ای هم سرسختانه می‌گویند که غذاهای خانگی، سالم‌تر و مغذی‌تر از محصولاتی هستند که در فروشگاه‌ها به صورت بسته‌بندی شده و آماده خریداری می‌شوند. با این حال، هیچ یک از این دو ادعا توسط تحقیقات معتبر ثابت نشده است. غذای آماده کودک مطمئنا تمیز، راحت و از نظر آلودگی و محتوای مغذی آزمایش شده است. همچنین تهیه غذای کودک در خانه ممکن است ارزان‌تر باشد و به شما امکان دهد تا محتوای غذای کودکتان را دقیق‌تر کنترل کنید.

غذای آماده ماجان، بهترین انتخاب برای شروع غذا دادن به کودکان

ماجان انواع غذاهای کودک آماده خود را در 5 طعم طراحی و تولید کرده که انتخابی بسیار خوب برای تمام والدین است. این غذاهای آماده شامل فرنی برنج، حریره بادام، گندم، چند غله با خرما، گندم و عسل است که کاملا آماده مصرف بوده و نیاز به آماده‌سازی ندارند.

همچنین از آنجایی که این غذاها با انواع ویتامین‌ها و مواد معدنی غنی شده‌اند، نیاز روزانه کودکان ایرانی را به ویژه در ماه‌ها و سال‌های حیاتی اولیه رشد برآورده می‌کنند.