تغذیه نوزادان در سال اول زندگی پایه رشد جسمی، حرکتی و شناختی آنها را شکل میدهد. معرفی غذاهای انگشتی برای کودک یک ساله یا فینگر فودها، مرحلهای مهم در رشد مهارتهای حرکتی ظریف، هماهنگی چشم و دست و تقویت استقلال کودک در خوردن است.
هر کودکی با سرعت و علاقه متفاوتی این مهارتها را میآموزد، بنابراین تمرکز بر نشانههای آمادگی کودک اهمیت بیشتری از سن دقیق دارد. در این مقاله، ضمن بررسی نکات کلیدی برای شروع تغذیه انگشتی، فهرستی از غذاهای مناسب و ایمن برای نوزادان شش ماهه تا یک ساله ارائه شده است تا والدین بتوانند این مرحله مهم را با اطمینان و آگاهی پشت سر بگذارند.


نوزادان از چه زمانی میتوانند غذاهای انگشتی بخورند؟
قانون مشخص و دقیقی برای اینکه نوزادان از چه زمانی میتوانند غذاهای انگشتی بخورند وجود ندارد. بنابراین، بهتر است به جای تمرکز بر سن نوزاد، به نشانههای علاقهمندی او به خوردن غذاهای انگشتی توجه کنید.
اگر هنگام غذا دادن کودک دستش را به سمت غذا دراز میکند، کاسه یا قاشق را از شما میگیرد، قاشق را داخل دهانش میبرد یا وقتی شما غذا میخورید بیقراری میکند، این موارد نشان میدهند که کودک شما برای امتحان کردن غذاهای انگشتی آماده است. به عقیده پزشکان اطفال، نوزادان معمولا میخواهند خودشان را تغذیه کنند و این یک تمایل کاملا طبیعی است.
توانایی نشستن مستقل، یکی دیگر از نشانههای مهم آمادگی فیزیکی نوزاد برای خوردن غذاهای انگشتی است. اگر نوزاد میتواند به تنهایی روی صندلی مخصوص کودک بنشیند، احتمالا زمان مناسبی برای امتحان کردن غذاهای انگشتی فرا رسیده است.
برخی متخصصان تغذیه در مجله njaes rutgers توصیه میکنند تا زمانی که کودک مهارت گرفتن اشیای کوچک بین انگشت شست و اشاره را یاد نگرفته است، برای معرفی غذاهای انگشتی به او صبر کنید. با این حال، بسیاری معتقدند که این موضوع ضروری نیست و کودکان در ابتدا ممکن است با کل دست غذا را بگیرند که کاملا طبیعی است.
همچنین به خاطر داشته باشید که لازم نیست صبر کنید تا نوزادتان دندان دربیاورد تا از غذاهای پورهای به غذاهای نرم و جامد روی بیاورید. نوزادان برای یادگیری خوردن غذاهای جامد و جویدن نیازی به دندان ندارند و لثههای آنها میتواند غذاهای نرم را خرد کنند. البته بهتر است از دادن غذاهایی که نیاز به جویدن قوی دارند خودداری کنید و پیش از معرفی غذاهای انگشتی به او، حتما با پزشک متخصص اطفال مشورت کنید.
بیشتر بخوانید: جدول شروع غذای کمکی نوزاد از ۶ تا ۱۲ ماهگی
رعایت ایمنی غذاهای انگشتی برای نوزادان
فرقی نمیکند که دادن غذاهای انگشتی را از ۶ ماهگی شروع کنید یا ۹ ماهگی. در هر صورت، متخصصان پیشنهاد میکنند که ابتدا با تکههای کوچک و نرم غذا شروع کنید که راحتتر در دهان له میشوند. با رشد نوزاد و افزایش مهارت او در خوردن غذاهای انگشتی، میتوانید تنوع بیشتری به غذاها بدهید.
با پیشرفت مهارتهای حرکتی زبان و افزایش توانایی جویدن، کودک بهتر میتواند غذاهایی مانند تکههای میوه و سبزیجات را بجود. به طور کلی، یک نوزاد یکساله میتواند تکههایی از غذا را گاز بزند که یک نوزاد ۶ ماهه قادر به انجام آن نیست.
با این حال، از دادن غذاهای انگشتی که بزرگ، چسبناک یا سخت هستند و به راحتی در دهان خرد نمیشوند خودداری کنید؛ زیرا خطر خفگی دارند. همچنین از دادن غذاهایی مانند سبزیجات خام سفت، انگور کامل، پاپکورن، آبنبات، مغزها، تکههای بزرگ گوشت یا پنیر و کره بادامزمینی در حجم زیاد اجتناب کنید.
نکته مهم دیگر این است که بسیاری از غذاهای بزرگسالان – به ویژه تنقلات – بیش از حد شور هستند. والدین معمولا غذاها را مطابق ذائقه خود مزهدار میکنند، اما مقدار نمک مصرفی بزرگسالان برای نوزاد مناسب نیست. بنابراین هنگام تهیه غذا برای نوزاد، تا حد امکان نمک و شکر افزوده را حذف کنید.


چگونه غذاهای انگشتی جدید را به نوزاد معرفی کنیم؟
زمانی که نوزادان برای نخستین بار غذاهای انگشتی را امتحان میکنند، شیر مادر یا شیر خشک همچنان منبع اصلی تغذیه آنها خواهد بود و پورهها در اولویت بعدی قرار دارند. در این مرحله، بهتر است کودک را با قاشق تغذیه کنید، اما همزمان اجازه دهید خودش هم تلاش کند غذا را بخورد.
مقداری از غذای انگشتی را روی سینی صندلی قرار دهید و بگذارید بین لقمههایی که شما میدهید، تلاش کند آنها را هم به دهان ببرد. اگر نشانههای ناامیدی یا کلافگی دیدید، میتوانید به او کمک کنید.
مهمترین نکته توجه به علائم و واکنشهای کودک است. اگر واکنش مثبتی نشان نداد، مدتی صبر کرده و در زمانی دیگر مجددا اقدام کنید. توجه داشته باشید که کودکان هنگام تجربه طعمها و بافتهای جدید ممکن است چهره در هم بکشند. این لزوما به معنی عدم تمایل آنها نیست. ممکن است تا ۲۰ بار تلاش لازم باشد تا کودک با طعمی جدید کنار بیاید. والدین نباید کودک را به خوردن وادار کنند، اما باید پشتکار داشته باشند.
در پایان، هرگز کودک را هنگام غذا خوردن تنها نگذارید و همواره مراقب علائم احتمالی خفگی باشید. هرچند ممکن است وسوسه شوید مصرف غذاهای انگشتی را به تعویق بیندازید، اما آموزش این مهارت فواید زیادی دارد؛ از جمله تقویت استقلال، رشد مهارتهای حرکتی ظریف و کمک به پذیرش بافتهای متنوع غذایی.
نکته کلیدی این است که به علایق و آمادگی کودک خود توجه کنید و تجربه غذا خوردن را برای او به اوقاتی خوشایند و لذتبخش تبدیل کنید.
بیشتر بخوانید: راهنمای مرحله به مرحله شروع غذای کمکی کودک


بهترین غذاهای انگشتی برای کودک یک ساله
اگر به دنبال ایدههایی برای غذاهای انگشتی نوزاد خود هستید، بهتر است گزینههایی را انتخاب کنید که نرم و کوچک باشند و به راحتی با لثه له شوند. در ادامه، چند مورد از بهترین غذاهای انگشتی برای نوزاد را معرفی میکنیم. این غذاها هم برای نوزادان شش ماهه و هم برای نوزادان یکساله مناسب هستند، با این تفاوت که با افزایش اعتماد به نفس نوزاد در غذا خوردن، میتوان قطعات کمی بزرگتر را هم به او داد.


بهترین غذاهای انگشتی برای کودک یک ساله عبارتند از:
- غلات صبحانه غنی شده: این غذاها جزو اولین گزینههای محبوب برای والدین هستند، زیرا به نوزاد امکان میدهند تا گرفتن اجسام با دو انگشت (گرفتن با اشاره و شست) را تمرین کند. غلات به راحتی با بزاق مخلوط میشوند و خطر خفگی را کاهش میدهند.
- انواع بیسکویتهای مخصوص دندان درآوردن و نان تست: این مواد غذایی بافتی دارند که به سرعت نرم میشود. اما توجه داشته باشید که برخی نانها ممکن است چسبناک شوند و در دهان بچسبند. برای جلوگیری از این اتفاق، نان را کمی تست کرده و به قطعات بسیار کوچک برش دهید. با افزایش سن کودک (حدود ۹ تا ۱۲ ماهگی)، میتوانید نان را با پوره موز، آووکادو یا لایهای نازک از حمص یا کره بادام زمینی نیز سرو کنید.
- تخممرغ: اگرچه در گذشته توصیه میشد معرفی تخممرغ تا سالهای بعدی زندگی کودک به تاخیر بیفتد، اکنون متخصصان تغذیه کودکان، معرفی زودهنگام غذاهای آلرژیزا را توصیه میکنند. تخممرغ کامل پخته و به قطعات کوچک تقسیم شده، غذایی مغذی و ایمن برای شروع غذای کمکی است. با این حال، از افزودن نمک برای مزهدار کردن تخممرغ خودداری کنید.
- میوههای نرم: میوههای کاملا رسیده مانند موز، هلو، هندوانه (بدون دانه)، توت فرنگی، بلوبری و خربزه، به دلیل بافت نرمی که دارند، گزینههای مناسبی برای شروع هستند.
- پاستای غنی شده: بهتر است پاستای نوزاد کمی بیش از حد معمول پخته شود تا کاملا نرم باشد. سعی کنید از انواع مختلف پاستا با شکلهای ریز استفاده کنید، یا پاستا را پس از پختن خرد کنید تا برای کودک، راحتتر قابل خوردن باشد. همچنین ابتدا پاستا را به صورت ساده به کودک بدهید، سپس آن را با کره، روغن زیتون یا سس گوجه کمنمک ترکیب کنید.
- سبزیجات پخته شده: سبزیجات بخارپز یا تنوری مانند سیب زمینی، هویج، کلم بروکلی، گل کلم یا چغندر، بسیار مغذی هستند. پس از شستن، پوست سبزیجات را بکنید و کامل بپزید تا نرم شوند. سپس آنها را به قطعات کوچک برش بزنید. با رشد کودک، به تدریج میتوانید از سبزیجاتی با قطعات بزرگتر مثل هویج بخارپز شده خلالی استفاده کنید.
- پنیر: در صورتی که کودک به پروتئین شیر گاوی حساسیت ندارد، میتوانید از شش ماهگی به بعد تکههای نرم پنیر پاستوریزه مثل پنیر ماجان را به او بدهید. اما ابتدا با پنیر رنده شده و سپس با قطعات بسیار کوچک شروع کنید.
- حبوبات: برای تنوع بخشیدن به منابع پروتئینی گیاهی مورد استفاده کودک، از حبوبات پخته شده کمنمک مثل لوبیا قرمز یا چیتی و عدس استفاده کنید. پیش از سرو، کمی آن را با انگشت فشار دهید تا له شود.
- کاپ کیکهای خانگی: برخلاف کاپ کیکهای آماده که معمولا سرشار از شکر هستند، میتوانید در خانه از آرد کامل، سس سیب به عنوان شیرینکننده و مواد سالمی مانند موز له شده استفاده کنید. آنها را در قالبهای کوچک بپزید و سپس به قطعات کوچک تقسیم کنید.
- انواع گوشت قرمز و سفید: پس از غذاهای نرم، قطعات خرد شده سینه مرغ پخته یا گوشت چرخ کرده گزینههای مناسبی هستند. حتما آنها را کاملا بپزید و به قطعات بسیار کوچک برش بدهید.
- ماهی: ماهی نیز یکی از غذاهای آلرژیزا است که میتوان پیش از یک سالگی و با رعایت احتیاط به کودک معرفی کرد. از ماهیهای کمجیوه مانند سالمون، کولی یا قزلآلا استفاده کنید. آن را کاملا بپزید و حتما قبل از دادن به کودک، استخوانهایش را به طور کامل جدا کنید.
نکات پایانی برای معرفی غذاهای انگشتی برای کودک یک ساله
با ارائه غذاهای انگشتی متنوع و مناسب، میتوانید علاوه بر تغذیه سالم و مغذی، تجربهای لذتبخش برای کودک فراهم کنید. رعایت ایمنی، انتخاب غذاهای مناسب سن و توجه به واکنشهای کودک، کلید موفقیت در این مرحله است.
پیش از شروع غذای کمکی یا معرفی غذاهای انگشتی به کودک خود، حتما با پزشک متخصص اطفال مشورت کنید تا مراحل مناسب و ایمن برای او مشخص شود. با صبر و همراهی والدین، این تجربه میتواند هم آموزنده و هم لذتبخش برای کودک و خانواده باشد.

